Taiwan, China en het Westen

Dit artikel werd geschreven met behulp van een MacBook Air, gemaakt in China, aan de hand van aantekeningen in een schrijfblok, eveneens made in China. Hoe onbetekenend ook, het toont duidelijk aan hoezeer China is binnengedrongen in ons dagelijks leven, al worden hier en daar al de eerste tekenen van verzet hiertegen zichtbaar. Zo werd onlangs in Duitsland de verkoop van Chinese smartphones van de merken One Plus en Oppo aan banden gelegd en meerdere landen, waaronder Nederland, hebben Huawei uitgesloten van de levering van kritieke componenten voor het 5G-netwerk. Waar echter tot nog niet zo lang geleden de rol van China zich beperkte tot die van ‘fabriek van de wereld’, heeft het land, sinds het aantreden van de huidige leider Xi Jinping, zich een steeds assertievere houding aangemeten. Het heeft zonder enig omhaal aangegeven dat het zijn economische en militaire macht linksom of rechtsom wenst uit te breiden tot het uiterlijk in 2049 een dominante positie in de wereld heeft bereikt. Het wil in staat zijn om te land, ter zee, in de lucht en in de ruimte oorlogen te kunnen voeren en te winnen. Op een andere manier kan de nu plaatsvindende ongekende militaire expansie van China niet worden verklaard. Een aan duidelijkheid niets te wensen overlatende demonstratie daarvan was de overtrokken Chinese reactie op het bezoek van de voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, Speaker of the House Nancy Pelosi, aan Taiwan in augustus van dit jaar. Dit bezoek werd twaalf dagen later gevolgd door een bezoek van nog eens vijf Amerikaanse congresleden, behorend tot beide partijen in het Amerikaanse politieke spectrum. De Taiwanese president Tsai Ing-wen beschouwde deze bezoeken als een ferme bevestiging van de Amerikaanse solidariteit met haar eiland. De machthebbers in Beijing waren hier echter overduidelijk niet van gediend, zij beschouwen Taiwan immers als een afvallige provincie die, hoe dan ook, eens met de Volksrepubliek op het vasteland moet worden verenigd. De Chinese minister van buitenlandse zaken, Wang Yi, liet zich tijdens een bijeenkomst met Aziatische collega’s in Cambodja in niet mis te verstane bewoordingen uit dat Taiwan zal terugkeren in de Chinese moederschoot. Dat de 17,5 miljoen inwoners van Taiwan daar heel anders over denken doet er voor de machthebbers in Beijing niet toe, iets waar de inwoners van Hongkong over kunnen meepraten. En, nog los van het feit dat Taiwan, in tegenstelling tot de volksrepubliek, een democratische staat is met vrije verkiezingen waar mensenrechten worden gerespecteerd, een Chinese verovering van Taiwan zou ook op economisch gebied een ramp voor de wereld zijn. Zo is de Taiwanese producent TSMC bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de helft van de wereldwijde productie van computerchips en 90% van de productie van geavanceerde chips, iets waar China zelf nog niet toe in staat is.