Van uw onderhandelaar

Focus!

door Thijs van Leeuwen

De zomervakantie; vaak een periode van rust en bezinning. Een overwegend rustige tijd met ruimte voor het opdoen van hernieuwde energie en het ijken van je kompas. Ook een periode voor het ophalen van niveau I vaardigheden, genievaardigheden in mijn geval, door het verbouwen van mijn huis. Ik kan u vertellen dat een aantal dagen jekkeren met de boor-breekhamer in de hand, het mediatief versjouwen van een paar ton puin middels emmertjes, of het aanleggen van elektra heel verhelderend kan werken voor de geest… Deze verheldering geeft mij de inzichten die ik nodig heb om weer effectief aan het werk te kunnen gaan. Met energie en focus aan de bak in wat, naar het er nu naar uitziet, alweer mijn laatste jaar als uw onderhandelaar gaat zijn.

In mijn laatste column voor de zomer, gaf ik u al een terugblik op de afgelopen periode van onderhandelingen en keek ik tevens vooruit naar de resterende maanden van dit jaar. Laat ik mijn bijdrage van deze keer gebruiken om hier nog eens nader naar in te duiken.

Voor de zomer zijn grote stappen gezet. Met vereende krachten hebben bonden én werkgever een ongekend onderhandelaarsresultaat gesloten dat door een overgrote meerderheid van u tot een akkoord gestemd is. Hoewel ons natuurlijk ook het nodige en vaak ook zeer terechte commentaar bereikt heeft, is ons in de tussentijd wel duidelijk geworden dat met het akkoord wel een positieve vibe rond gaat onder het personeel. En dat ondanks de ongekende prijsontwikkelingen waarin de financiële effecten van het akkoord bij lijken te verbleken. We hebben gezamenlijk echt grote stappen gezet en dit geeft een groot deel van u duidelijk weer wat perspectief en misschien zelfs vertrouwen. Geen overbodige luxe in deze uitermate onzekere tijden. Niet alles is perfect en zeker niet alle uitdagingen op personeelsgebied worden hiermee het hoofd geboden. Verre van! Met de verbetering voor de een, vergroten of verkleinen juist de verschillen met de ander. Soms is dit gewenst, maar soms ook niet. De (belonings-)stappen die nu dan ook gezet zijn verdienen onze blijvende aandacht, maar bieden naar mijn stellige overtuiging een solide fundament om op voort te bouwen.

Het sprankje hoop en vertrouwen dat ik bij het defensiepersoneel en onze leden in het bijzonder zie, blijft natuurlijk alleen ontbranden bij het ook echt realiseren van de gemaakte afspraken. Het is dan ook goed dat hierop de eerste stappen zijn gezet. Het is defensie gelukt om het actief-dienende personeel in augustus de eenmalige uitkering en de terugwerkende loonsverhogingen uit te betalen. De eerste betalingen zijn dus op moment van schrijven in ieder geval aan een deel van u gedaan. Naar ik begreep kunnen de UGM’ers onder u erop rekenen dat in September de eerste tastbare financiële resultaten zichtbaar zijn. Voor ons allemaal in deze tijden van record-brekende inflatie in ieder geval een lichtpuntje.

Met het uitbetalen van deze eerste stappen zijn we er echter nog zeker niet! Er is nog het nodige werk aan de winkel om u te doen toekomen waar u recht op heeft. Mijn bezinning in de vakantie en tijdens het zwoegen heeft dan ook vooral een prioriteitenlijstje opgeleverd waarom ik mij in mijn werk wil focussen de komende tijd. Laat ik u hierbij deelgenoot maken van dit lijstje:

  1. Uitwerking akkoord Met stip op één staat voor mij de uitwerking van de afspraken uit het akkoord. Het is niet mijn favoriete werk, maar pas wanneer alles is vastgelegd in ministeriële regelingen (MR’n) en algemene maatregelen van bestuur (AMvB’n) dan kunt u ook echt een aanspraak maken op hetgeen in het akkoord is vastgelegd. Meer voer voor juristen, maar ook ik zal me daarop stortten. Vaak levert de uitwerking overigens nog de nodige specifieke gevallen op (‘neem nou mijn geval..”) die nog moeten worden uitgedacht, hetgeen soms een onderhandeling op zich is. Naast de uitwerking in MR’n en AMvB’n ligt er m.i. nog een taak voor ons aangaande het oplossen van hiaten in de afgesproken plannen. Zo is bij de presentatie van het akkoord en ook daarna wel duidelijk geworden dat de invoer van de nieuwe opleidings- en salaristabel nog aandacht behoeven. Onder meer voor collega’s die nu een officiersopleiding volgen en net na de transitie op 01/01/’23 deze opleiding naar verwachting voltooien. Bij het inpassen in de nieuwe salaristabel gaat het nu in nog niet alle gevallen goed en kunnen de verschillen met collega’s die voor de transitie officier worden groot zijn. Dit en meer zijn zaken waarvan ik hoop dat we ze aan de onderhandelingstafel op kunnen lossen voordat we in het nieuwe jaar en de nieuwe salaristabel in laten gaan. Al met al gaat het hier om vertrouwen. Dat u de gemaakte afspraken gerealiseerd ziet. Dat is voor mij van fundamenteel belang.
  2. Afronding vorig akkoord In lijn met dit vertrouwen is het net zo belangrijk om de eerder gemaakte afspraken uit vorige akkoorden ook gestand te doen. Toegegeven, het track-record hierop is niet zo best. Temeer dat ik het uitwerken en realiseren van die eerdere afspraken tevens hoog op de prioriteitenlijst heb staan. Ik denk hierbij met name aan het afronden van de transitie van het eindloonpensioen naar het middelloonpensioen. Niet alleen wachten u en ik nog op de uitbetaling van de compensatie voor onze terugval in pensioenperspectief, maar op dat vlak zijn er nog wel wat open eindjes. Want hoe zit het nu met alle collega’s die met terugwerkende kracht zijn bevorderd (of een periodiek / pensioengevende toelage hebben gekregen) op 01-01-’19? Zij vallen hiervoor niet in de afronding eindloon, maar zitten voor dit deel ook niet in de pensioencompensatiemaatregel. Nog de nodige open eindjes dus die wat mij betreft snel en kordaat moeten worden opgelost.
  3. Nieuwe stappen voorwaarts Zoals ik u al zei hebben we met het realiseren van al deze afspraken de personeelsproblemen van defensie in mijn ogen zeker nog niet opgelost. Laat staan dat we de gewenste groei ermee faciliteren. Het is dus vooral zaak dat we verder gaan met het door ontwikkelen van ons beloningsstelsel, waaronder de toelagen, het voorzieningenstelsel buitenland, arbeidsmarktcompensatie en het onderzoeken van de beloningspositie van burgerpersoneel. Daarnaast is het vooral zaak om ook naar niet-financiële zaken te gaan kijken, zoals het personeelssysteem. Wat mij betreft moet u meer invloed krijgen in uw eigen loopbaan en moet er meer flexibiliteit komen waardoor u zelf ook uw balans werk-privé zelf kunt beïnvloeden. Zeker voor militairen maar ook voor burgers blijft een soms verstoorde werk-privé balans in mijn ogen een onlosmakelijk onderdeel van ons werk, maar kan en hoéft die er zeker niet gedurende de gehele carrière te zijn.

Kortom, er is genoeg te doen en met de gestelde doelen kan ik waarschijnlijk meer dan het mij resterende jaar vullen. De organisatie heeft het echter nodig en ú verdiend dit ook. Om in deze chaos van vele klussen het overzicht te houden en effectief te blijven is een concrete focus dan ook essentieel. Of om met de woorden van Tim Cook, bestuursvoorzitter van Apple, te spreken:

"Ik heb geleerd dat focus de sleutel is. Niet alleen in het runnen van een bedrijf, maar ook in je persoonlijke leven."