Afijn, de NAVO heeft met spoed troepen naar de oostelijke lidstaten gestuurd. De immer afwachtende houding van onze oosterburen voor wat betreft het toepassen van militair geweld lijkt ineens voorbij; voor honderd miljard euro kun je best veel wapens kopen. De cohesie binnen de NAVO en de EU is binnen no time op een hoog niveau gebracht. Voor de NAVO was dat ook hard nodig, nadat Trump voor de nodige consternatie had gezorgd. Nu maar hopen dat dit zo blijft. En ook in Nederland, waar door regering na regering werd bezuinigd op Defensie, is besloten om het militaire apparaat echt te gaan versterken. Beetje jammer dat we nog niet zo lang geleden onze nog zeer goed bruikbare Orion maritieme verkenningsvliegtuigen, alle Leopard-2 gevechtstanks en een aantal moderne pantserhouwitsers voor een appel en een ei hebben weggedaan. Niet alleen het geld, maar ook de ontstane capability gaps vormen een zure appel, waar we niet zomaar doorheen kunnen bijten.

Onze reactie op de inval in Oekraïne was best wel fier. We stuurden met spoed wapens, onze ministers van Defensie en Buitenlandse Zaken bedienden zich van spierballentaal, de regering verklaarde versneld van het Russische gas af te willen en als klap op de vuurpijl reisde zelfs een handjevol Nederlandse vrijwilligers om mee te vechten af naar Oekraïne. Bij dat laatste viel vooral op dat het niet formeel werd afgekeurd. Nederland zal zich echter vanaf nu structureel beter moeten wapenen voor de diversiteit aan dreigingen, inclusief scenario’s met grootschalig fysiek geweld vanuit dictatoriale landen, die in de voorzienbare toekomst niet zullen verdwijnen. De Defensievisie 2035 zegt hier zinvolle dingen over en als het defensiebudget snel wordt opgehoogd tot 2% van het bbp, dan hoeven we ons nog maar twee dingen te beseffen.

Eerst en vooral, 2035 is nog heel ver weg. China heeft zich voorgenomen – aldus de Amerikanen, die recent hebben bewezen dat ze hun competitors op deze aardbol aardig in de smiezen hebben – om uiterlijk in 2027 Taiwan te annexeren. Dat zal waarschijnlijk niet goedschiks gaan. De vraag is of ‘het Westen’ dezelfde reactie zal vertonen als nu voor Oekraïne en welke fierheid Nederland dan zal opbrengen. Tussen nu en 2027 resteert nog slechts vijf jaar. Hoeveel sterker zal onze krijgsmacht in die tussentijd kunnen worden?

En de tweede relativering die zich opdringt is: wij zullen de komende jaren niet als eerste worden bediend door de internationale industrie die kan voorzien in zware wapensystemen. Wij hebben die industrie namelijk niet in ons eigen land, laat staan in eigen handen. Europees zijn we afhankelijk van Franse, Italiaanse, Spaanse, Duitse en Zweedse leveranciers, die waarschijnlijk door eigen, nationale overheden voor langere tijd zullen worden overvraagd. De gaten in onze voorraden en de lege wapenopslagplaatsen zullen dan ook veel langzamer worden gevuld dan we zouden willen (en inmiddels kunnen betalen). En met onze wapenleveranties aan Oekraïne zijn we ons vandaag-de-dag nog verder aan het uitkleden.

Laten we hopen dat de Russische agressie in Oekraïne snel wordt ingedamd en dat ook China hier – wat ons betreft gedurende tenminste twee planperioden – een grondige evaluatie aan wijdt. Dat is in alle opzichten nodig om de huidige deplorabele toestand van onze krijgsmacht te boven te komen. Want we zijn wel wakker, maar we kunnen ons nog steeds niet aankleden … Redactie