MQ-9 Reaper onbemand verkenningsvliegtuig (foto: Wikimedia Commons)

OPINIE - BINNENLAND

Prikken en gestoken worden

Discussies over de toekomst van de krijgsmacht

LKOL B.D. PATRICK BOLDER

Strategisch adviseur ‘Onbemand en Ruimte’ bij HCSS

Inmiddels denk ik, na enkele eerdere artikelen van mijn hand in Carré, dat de lezer weet dat ik de zaken graag prikkelend wil neerzetten. Echter, zonder de bedoeling daarmee een 'kleurendiscussie', groen, blauw of zwart, op gang te brengen. Dat laatste is een interpretatie die ik helaas elders nog wel eens zie ontstaan.

Het gaat mij hierbij het om het activeren van ‘dwarsdenken’ en het doorbreken van vastgeroeste denkpatronen. Als ik schrijf over de veranderende aard van de oorlogvoering en het toenemend belang van en gebruik van nieuwe technologieën, wordt dat soms eenvoudigweg onzin gevonden: ‘Het gevecht wordt immers op de grond gewonnen!’.

Dat laatste zal ik niet ontkennen, maar laten we dan, in de fase die aan die strijd voorafgaat, er wel voor zorgen dat we in staat zijn die winst op de grond met zo min mogelijk eigen persoonlijke en materiële schade te behalen. En, dat het winnen van het uiteindelijke gevecht op de grond snel en beslissend is. Nieuwe technologieën kunnen daar in belangrijke mate aan bijdragen.

Door onbemande verkenningsmiddelen in de lucht, in de ruimte en in de andere domeinen wordt een beeld opgebouwd en moderne communicatiesystemen kunnen deze informatie razendsnel verspreiden tot op het niveau van de juiste besluitvormers. Of anders, met behulp van ingebouwde Artificial Intelligence (AI) naar de juiste effectoren met al dan niet met letale werking, zodat overgebleven tegenstanders effectief worden uitgeschakeld, zonder verliezen aan eigen kant. Als nieuwe technologieën daaraan kunnen bijdragen, kan daar toch niemand tegen zijn?

Een andere kwestie die mij bezighoudt is dat we hebben gezien hoe lastig het is voor een krijgsmacht, die is getraind in manoeuvre-oorlogvoering, om te worden geconfronteerd met een asymmetrisch optredende tegenstander. Als de vijand beschikt over veel pantser, artillerie en infanterie, waarom zouden we dan de symmetrie opzoeken en zelf ook zo gaan opereren? Laat ons dan de asymmetrie opzoeken, juist dán treden we verrassend op en zal in het gevecht het gemakkelijker zijn de overwinning te behalen...Iets met Sun Tzu...

Als politici ervoor terugdeinzen om eigen militairen in te zetten, zal het gevecht op grotere afstand moeten worden gevoerd om de tegenstanders effectief te bestrijden. Als hiervoor andere, nieuwe middelen in de toolbox van Defensie moeten komen, dan maakt dat de defensieorganisatie sterker en beter toege¬rust voor haar taak. Dan is dat geen ‘kleurendiscussie’, maar het loslaten van oude dogma's. Geen nieuwlichterij maar juist adaptatievermogen. Is alles wat oud is dan overbodig? Nee, zeker niet. Maar alles wat nieuw of technologisch hoogwaardig of vernieuwend is, zonder reden wegzetten als een hype, en dus overbodig, getuigt niet van een flexibele geest.

De gereedschapskist van Defensie moet gevuld zijn met die middelen die benodigd zijn bij de door onze regering vastgestelde en door het parlement bekrachtigde visie en strategie. Daarbij moeten huidige en toekomstige dreigingen, mogelijke inzetgebieden, vijanden c.q. opponenten, partners en organisaties in worden meegewogen. Als het erop aankomt moet Defensie in alle operationele domeinen kunnen winnen en als het nodig is samen met bondgenoten kunnen vechten. Mijn credo is altijd geweest om vooral de lessen uit het verleden te trekken en bij de planning de blik op de toekomst gericht te houden, inclusief alles wat die te bieden heeft.

En mocht het bovenstaande (te) prikkelend zijn geweest, dan was dat precies de bedoeling. Inhoudelijk terugsteken staat u uiteraard vrij.