Charles Oliviero is een Canadese (cavalerie) kol b.d. die in dit boek zijn persoonlijke militaire ervaring en inzichten heeft gebundeld. Hij hoopt met zijn boek een studiegids te geven waarmee men tactiek beter gaat begrijpen. Hij is er namelijk van overtuigd dat het Canadese leger geen tactiek aanleert, maar drills en routines. Met zijn boek probeert hij dat gat te vullen. Het boek heeft vijf delen.

In deel I wordt onder meer een uniek (door de schrijver gecreëerd) theoretisch model gepresenteerd dat als hulpmiddel zou moeten dienen om de aard van oorlogvoering te onderzoeken. Hij doet dit in dit eerste deel oppervlakkig en later in deel IV gaat hij hier dieper op in. In zijn model voegt hij hiervoor een vierde ‘niveau’, namelijk Militaire Theorie, toe aan de drie niveaus van oorlogvoeren. Het model is dubieus, maar het interessante is dat hij ervoor pleit om filosofieën, theorieën, beleid, strategieën, campagnes en TTPs, met de erkenning dat de één voortbouwt op de ander, als verschillende elementen te zien die elk met elkaar zijn verbonden (als een ontologie). Hierdoor ontstaan er meer verbindingen die onderzocht kunnen worden.

Deel II gaat in verschillende mate van diepte in op de onderwerpen: combat power, het tactisch niveau van oorlogvoering, zwaartepunt, frictie, fog of war, situation awareness, offensief versus defensief, combined arms combat, vuurbasis, pantser versus anti-pantser, verdedigen, offensive spirit, synchronisatie, uitrusting, chaos, opdrachtgerichte commandovoering (OGC), acroniem TTP, tactisch verval, ontmoetingsgevecht, tactische reserves, sterktes & zwaktes, mission statements, terrein, vuur & beweging en tactische oefeningen zonder troepen. Met name zijn gedachten over de relaties van verschillende organisatorische niveaus binnen het tactisch niveau van oorlogvoering zijn interessant evenals zijn stelling dat al het tactisch optreden vijandgericht (en nooit terreingericht) dient te zijn.

Deel III bevat twaalf tactische problemen, één gedachtenexperiment en zes praktische oefeningen. Van de tactische problemen gaan er drie over groeperen van eenheden (teamvorming), twee over OGC, twee over zwaartepunt en de overige gaan over ontwrichten, analyse opdracht (AO), chaos, flexibiliteit en passeren eigen troepen. De tactische problemen van OGC, zwaartepunt, ontwrichten en AO komen in de vorm van een tactical decision game (TDG). In deel V worden de oplossingen c.q. mening van de schrijver ten aanzien van de tactische problemen weergegeven, evenals die van het gedachtenexperiment.

Deel IV bestaat uit een groot aantal bijlagen waarin de schrijver zijn gedachten over tal van onderwerpen beschrijft. Het deel begint met zijn gedachten over de verschillende onderdelen van de landstrijdkrachten. Hij schrijft dat de tank het wapen der beslissing is, maar dat alle wapens bestaan om de infanterie te ondersteunen. De bijlagen behandelen verder de volgende onderwerpen: mythes over oorlog(voering), het oogmerk, analyse missie, mission statement, decision/action cyclus, vertrouwen, leeslijst over OGC, leestips, Effects Based Operations, trainingsontwikkeling, simulatietraining, command relationships, hoe oorlog te bestuderen, leider zelfhulp, ‘niveau’ militaire theorie, evalueren en oefenvijand. De analyse missie reikt commandanten met vijf opvolgend te beantwoorden vragen een bruikbare tool aan voor gebruik bij de uitvoering van hun opdracht.

Oliviero geeft aan dat zijn boek is bedoeld voor commandanten van manoeuvre-eenheden t.e.m. compagniesniveau. Voor deze doelgroep raad ik het boek echter af. Ondanks dat deze groep veel baat zou hebben bij kennis uit dit boek, raad ik het boek juist aan voor militairen die invloed hebben op de professionele militaire ontwikkeling van commandanten binnen het tactisch niveau van oorlogvoeren, zoals doctrineschrijvers & docenten.